Podpatrzone w Krakowie

Dłużyła nam się zima tego roku, złota polska jesień trwa w najlepsze i mogłaby się nie kończyć. Za oknami sama poezja kolorów, szkoda, że taka ulotna. Z Krakowa też przywiozłam ułamki jesieni, jeszcze tej wczesnej. Nie zawiodły kwiaciarki na Rynku Głównym - ich bukiety zawsze znakomicie oddają nastrój i urok panującej pory roku.

Wiecznie głodne gołębie podglądają przechodniów. Dziwne to miasto - i stare, i nowoczesne zarazem. Polski kawałek Zachodniej Europy.

Zamknięte drzwi Europy

Wspominałam tu kiedyś o książce Klausa Brinkbaumera, Afrykańska odyseja, Erich –Emanuel Schmitt motyw imigranckiej wędrówki obszernie rozwinął w  całkiem niedawno wydanej w Polsce powieści Ulisses z Bagdadu. W minionym roku głośno było wokół Ameksyki, którą napisał Ed Vuillamy. I chociaż takich publikacji w świecie coraz więcej, problem narastających nielegalnych migracji nadal pozostaje kwestią wydawałoby się nie do rozwiązania, unikaną, przemilczaną aż do momentu kolejnych spektakularnych tragedii. Tych małych, jednostkowych dramatów nie zobaczymy w mediach i nie robią takiego wrażenia jak rzędy ciał niepoliczalnych. Śledząc hiszpańskie i francuskie media mam jednak wrażenie, że tym razem, po Lampedusie, coś drgnęło, może wreszcie znieczulony europejski brzeg pomocną dłoń wyciągnie zanim dojdzie do kolejnych tragedii na tak dużą lub większą skalę. Póki co, kolejni wędrowcy podejmują śmiertelnie niebezpieczną drogę z piekielnej Afryki do rajskiej Europy. Oby ta Europa okazała się chociaż czyśćcem.